Pierwsze na co zwróciłam uwagę to dosyć dziwny interfejs. W sumie nie wygląda on na skomplikowany, ale przyzwyczaiłam się do takiego jak w gimpie (czy nawet programach Office niesłużących do obróbki grafiki ). Jest to jednak cecha, do której dosyć łatwo się przyzwyczaić, bo jest on dosyć intuicyjny. Brakuje mi w nim tylko podpisów co jest czym.
Bardzo zaciekawiła mnie specjalna paleta kolorów dostosowana do markerów Copic:
Największą wadą tego programu moim zdaniem jest obsługa jedynie trzech warstw i tła, po którym nie da się rysować, więc na faktyczne tło rysunku trzeba poświęcić którąś z tych tzrech warstw. Mechanizm ten zmusza do łączenia ze sobą warstw, co uniemożliwia ich ponowną osobną edycję.
Denerwuje mnie również to, że nie mogę w nieskończoność cofać zmian, więc gdybym np. namalowała coś używając wielu małych kreseczek, a potem chciałabym to cofnąć, mogłoby okazać się to niemożliwe.
Zaletą programu jest natomiast dosyć naturalne odwzorowanie śladów jakie pozostawia za sobą pędzel czy inne narzędzia. Nie zauważyłam też wcześniej w żadnym innym programie tak łatwej w użyciu linijki, elips, czy też osi symetrii.
Co ważne program obsługuje też różne stopnie nacisku piórka, z czego bardzo często korzystam.
A tutaj mój szybki rysuneczek tęczówki oka:
i smoka:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz